اگر می خواهید همه چیز را درباره شتابدهنده بدانید، این مقاله برای شما است. امروز همراه ما باشید چون قرار است روشی برای انفجار سریع استارتاپ ها معرفی کنیم. البته انفجاری از نوع رشد و نه نابودی. سرویس های Accelerator در سراسر جهان به استارتاپ های جوان کمک می کنند تا منابع مالی و آموزشی مورد نیاز توسعه ایده خود را در اختیار داشته باشند. همچنین شما میتوانید با مراجعه به سایت ابر زندگی از خدمات آن بهره مند شوید.

شتاب‌دهنده ها در واقع شرکت‌هایی هستند که ایده‌های جدید را مطالعه کرده و روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. این شرکت‌ها به ایده‌پردازان کمک می‌کنند تا بتوانند با کمک آن‌ها ایده‌های خود را به مرحله اجرا درآورند. آن‌ها در ابتدا ایده‌ها را بررسی می‌کنند و از میان آن‌ها ایده‌های برگزیده را گلچین کرده و مورد حمایت قرار می‌دهند.

روند کار به این صورت است که پس از انتخاب ایده برتر، شتاب‌دهنده مبلغی را در اختیار استارتاپ قرار می‌دهد و استارتاپ به همراه تیم خود برای اثبات طرحش و به مرحله تجاری رساندن آن چند ماه زمان دارد. در عوض این کمک مالی که شتاب‌دهنده به استارتاپ می‌کند، درصدی از سهام استارتاپ را نیز برمی‌دارد.

علاوه بر کمک مالی، شتاب‌دهنده امکانات و حتی فضا در اختیار استارتاپ منتخب قرار می‌دهد و هم‌چنین مربیان و مشاوران حرفه‌ای نیز بر کار تیم‌ها نظارت می‌کنند و تجربیات خود را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند.

شتاب‌دهنده‌ها ۴ مشخصه دارند که آن‌ها را از بقیه متمایز می‌کند:

• دارای دوره‌ای ثابت هستند.
• مبنای کارشان گروهی و بر پایه همکاری است.
• بر مبنای منتورینگ و آموزش، تیم‌ها را هدایت می‌کنند.
• در یک روز با عنوان «DemoDay»، استارتاپ‌ها دیگر از آن‌ها جدا می‌شوند و توسط شتاب‌دهنده‌ها به سرمایه‌گذاران معرفی می‌شوند.

در واقع، هدف مجموعه شتاب‌دهنده این است که با برگزاری دوره‌های فشرده، شرکت‌های نوپا را حمایت کنند و موفقیت و پیشرفت آن‌ها را تسریع ببخشند. حمایت آن‌ها هم به‌صورت مالی است و هم در اختیار قرار دادن فضای کسب و کار اداری. منبع اصلی درآمد شتاب‌دهنده‌، سهام‌های آتی شرکت‌های تحت حمایت خود است. دو نمونه از استارتاپ‌های موفق جهانی که از طریق شتاب‌دهنده‌ها رشد کرده و هم‌اکنون کسب و کارهای بزرگی هستند، تویتر و دراپ باکس هستند.

شتاب دهنده دقیقا چه معنایی دارد؟

شتاب دهنده یا Accelerator چیزی است که ایده شما را پروبال می دهد و می گذارد به چیزی که استحقاقش را دارد برسد. Accelerator سازمانی است که به استارتاپ ها خدمات حمایتی و کمک های مالی ارائه می دهد تا آنها بتوانند ایده خود را رشد دهند.

خدمات یک Accelerator می تواند بسیار متفاوت باشد. برای نمونه از تامین زنجیره تامین و فضای کاری گرفته تا آموزش های منتورشیپ. Accelerator برای استارتاپ ها این امکان را فراهم می کند که ایده خود را در معرض دید سرمایه گذاران مختلف قرار دهند تا از طریق شانس سرمایه گذاری بر روی استارتاپ را بالا ببرند.

یک استارتاپ به چه مقدار و چه زمان بوست (شتاب) نیاز دارد؟

بسته به نیاز استارتاپ میزان و مدت زمان خدمات می تواند متفاوت باشد. این سرویس در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده چون برای سرمایه گذار و استارتاپ 2 سر برد است.

کسب و کارهای نوپا بزرگترین چالششان پیداکردن منابع مالی و انسانی است که Accelerator می تواند خیلی راحت این موضوع را حل کند. ازطرفی سرمایه گذاران دیگر نیاز نیست به دنبال بستر های مختلف بگردند که چراکه Acceleratorها برایشان بهترین موردها را دارند.

شتاب دهنده برای اولین بار در چه تاریخی پدید آمد؟

پائول گراهام، کارآفرینی امریکایی بود که برای اولین بار ایده Acceleratorها را در سال 2005 مطرح و سپس اجرا کرد. او سرمایه نسبتا متوسطی را بر روی چند کارآفرین در حوزه فناوری سرمایه گذاری کرد. هدف او سرمایه گذاری نبود؛ بلکه صرفا می خواست ایده Accelerator را مطرح کند و آن را به معرض دید بگذارد.

پیش از او مفهوم با نام فرشتگان کسب و کار وجود داشت. فرشتگان کسب و کار صاحبان سرمایه هایی بودند که با شرکت های مختلف به مذاکره می نشستند و اگر ایده آنها مورد قبول واقع می شد و بر روی شرکت مذکور سرمایه گذاری خود را آغاز می کردند. گراهام نیز ایده خود را با الهام از این گروه عملی کرد.

گسترش Acceleratorها به اروپا و سپس تمام جهان

پس از شروع این ایده و گسترش آن در ایالات متحده، به سرعت شتابدهنده ها به اروپا رسیدند. پس از اروپا خیلی زود سایر قسمت های جهان نیز از این ایده استقبال کردند و مطالعات آکادمیک بر روی آن آغاز شد. این پدیده نوظهور هم اکنون توسط دانشگاه های زیادی در قالب مقاله و پایان نامه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

Acceleratorها عمری تقریبا 15 ساله در سراسر دنیا دارند و همین موضوع باعث شده که اطلاعات مستند قوی درباره آنها نباشد و صرفا برای بررسی بخواهیم به همان مقالات دانشگاهی اکتفا کنیم برای اینکه ببینیم آنها اثرگذاری کافی را دارند یا خیر.

چند نوع شتابدهنده داریم؟

به طور کلی شتاب دهنده دارای 3 نوع اصلی که این 3 نوع عبارت است از:

• Open Innovation Programs یا برنامه نوآوری باز
• External Corporate Accelerator Programs یا برنامه سازمانی بیرونی
• Innovation Outposts یا ایستگاه نوآوری

برنامه نوآوری باز (Open Innovation Programs)

در این مدل Accelerator، تمام استارتاپ های خود را به صورت زیر مجموعه در یک محیط قرار می دهد تا منابع کافی را برای همه آنها به صورت همزمان محیا کند. برای نمونه در جهان امروز شرکت های زیادی هستند که این سرویس از بوست را ارائه خواهند داد که از جمله آنها می توان به سامسونگ اشاره کرد.

این مدل برای استارتاپ های دارای مزیت های خاصی است. برای نمونه بودن در کنار استارتاپ های دیگر می تواند موجب رشد و توسعه خود آنها نیز بشود.

برنامه سازمان بیرونی (External Corporate Accelerator Programs)

در این برنامه تلاش می شود تا برای استارتاپ یک سرمایه گذاری بیرونی پیدا شود. این سبک از بوست تمام تلاشش را می کند تا برای استارتاپ ها سرمایه اولیه تامین کند و منابع مالی در اختیار آنها بگذارد. البته به جز منابع مالی این Acceleratorها باقی منابع را در اختیار استارتاپ های متقاضی قرار خواهند داد.

در این برنامه خلاف برنامه نوآوری باز استارتاپ ها تحت نظارت Accelerator نیستند و اصلا در یک جا حضور ندارند. اما اگر استارتاپی به محل خاصی برای کار نیاز داشته باشد، Accelerator آن را مهیا خواهد کرد.

ایستگاه نوآوری (Innovation Outposts)

در ایستگاه نوآوری بستری فراهم می شود که گاهی خود Acceleratorها جذب آن می شوند. تیم های مختلف در این ایستگاه ها به طور اختصاصی بر روی تحقیقات بازار و ترندها کار می کنند. نتایج این کار معمولا در تحت قالب گزارش هایی به مدیران سطح بالا انتقال پیدا خواهد کرد تا درصورت لزوم سرمایه گذاری روی آنها صورت بگیرد.

اگر در یک شتاب دهنده باشیم چه مزایایی دریافت می کنیم؟

در همان ابتدای کار شما یک حمایت همه جانبه خارجی دارید. آن هم در محیطی که همه به دنبال موفقیت و حمایت هستند. محیطی که رقبا بسیار و پرتلاش اند. پس یک شتاب دهنده نسبت به سایر رقبا اینگونه رشد شما را تضمین می کند. برای یک کارآفرین کم سن در ابتدای راه تهیه آن همه منابع کار بسیار سختی است.

اما یک Accelerator تمامی این خدمات را با بهترین کیفیت در اختیار فرد جوان و پرانرژی می گذارد تا او تنها به موفقیتش فکر کند. این سرویس می تواند باعث شود شما خیلی زود به یک سرمایه گذار متصل شوید و استارتاپ خود را با رشد منفجر کنید.

مراکز رشد با شتاب دهنده چه تفاوتی دارد؟

مراکز رشد بیشتر به جنبه های آموزشی خواهند پرداخت درحالی که شتاب دهنده وارد جنبه های مالی نیز خواهد شد. در مراکز رشد معمولا دوره های منتورینگ را می بینیم که یک تا یک سال و نیم طول می کشند و معمولا هم توسط مراکز دانشگاهی برگزار خواهند شد و زیر نظر همان ها هم اداره می شوند.

مراکز رشد خلاف Accelerator در ابتدا سرمایه ای وارد کار نمی کند و در پایان هم سهمی در استارتاپ برنخواهد داشت. استارتاپ با مراکز رشد تنها ارتباط آموزشی دارد.

چگونه باید به یکی از شتاب دهنده ها متصل شویم؟

شما باید دراین باره تحقیق و شتاب دهنده های مختلف و خدمات آن را با یکدیگر مقایسه کنید. باید ببینید که کدام شتابدهنده می تواند به طور کامل نیاز شما را برطرف کند. دراین صورت می توانید به سراغ پلن های آن Accelerator بروید و استارتاپ خود را به آنها ملحق کنید.

جمع بندی

شتابدهنده ها خدماتی مناسب برای استارتاپ های جوان هستند و می توانند به آن ها در این زمینه کمک زیادی کنند. آن ها هزینه ها و حقوق خاصی دریافت خواهند کرد و در قبال آن به شما منابع مالی و آموزشی کافی می دهند تا تنها ایده خود را توسعه و رشد دهید.

این ایده برای اولین بار در ایالات متحده رشد و با رشد فضای استارتاپی در ایران به این مرزوبوم هم رسید. از شما ممنونیم که تا انتهای مقاله همراه ما بودید. امیدواریم از این مطالب بیشترین استفاده را کرده باشید.